Tijdens wandelingen in binnen- en buitenland doet Danielle voortdurend indrukken op die geschilderd zouden kunnen worden. Ze fotografeert deze of slaat ze op in haar geheugen. Eenmaal in het atelier roepen de foto’s beelden op. Deze eerste beeld-herinneringen zijn vaak nog erg ongrijpbaar. Zonder voorstudies of schetsen start ze een intuïtief schilderproces. “Ook de gemaakte foto’s leg ik aan de kant, want ik probeer alles wat ik heb gezien los te laten en te vertrouwen op mijn gevoel. Mijn ‘zien’ trekt me langzaam door het schilderproces heen en geheel eigen ‘landschappen’ ontstaan. Soms herkenbaar maar vaak ook niet.”