In de eerste plaats beleeft de kijker een kunstwerk visueel daarna volgen de gevoeligheden die het werk in je losmaakt. Yves Velter reikt je thema’s aan, het is aan de toeschouwer om ze te ontdekken. Bij het doorgronden van kunst, ook bij de artistieke productie van Yves Velter, verdwijnt de magie bij mondjesmaat, vragen komen in de plaats. Het is als tijdens het lezen van een sprookje, men doet beroep op de fantasie en inlevingsvermogen van de lezer, de moraal van het verhaal, de duiding komt achteraf.

De werken van Yves Velter zijn van een ogenschijnlijke zeldzame perfecte eenvoud, esthetisch, ingetogen, sober en subtiel. De kunstenaar zet je op het verkeerde been. Zijn werken zijn meer dan een esthetische ervaring, ze verbeelden verhalen die moeilijk te lezen zijn. Door elk referentiekader weg te halen, zijn de verhalen universeel. (fragment van een tekst van Kathleen Ramboer)