COSTA LEFKOCHIR - Brieven aan K.G. Dürckheim
​
De tentoonstelling is een reis doorheen de geschriften van de Duitse filosoof Karlfried Graf Dürckheim. Hij is één van de grondleggers van de Zazen-meditatie in Europa.
​
“Zijn denkwijze inspireert me al jarenlang om het thema van de essentiële menselijke waarden te integreren in mijn werken.
​
In de meeste schilderijen, tekeningen en objecten kunnen we een bol herkennen. Deze staat symbool voor de oneindige mogelijkheden om in contact te komen met wat Dürckheim het ‘Innerlijk Wezen’ noemt.
​
De kleinere bolvorm die vaak in het midden van het kunstwerk verschijnt, vertegenwoordigt deze kern, die het beste van de mens in zich draagt. Vaak vind je in deze kern van het werk een object of een bewerkt boek, als een vorm van offerande aan deze essentie.
Deze bollen met subtiele tinten blauw, oker en oranje lijken een gesluierd licht uit te stralen, waarmee het oneindige subtiel wordt aangeraakt.”
​
Costa Lefkochir
​
​
​
​
"Om jezelf los te maken van illusies, is het noodzakelijk om je ergens anders op te richten, namelijk op onze ware aard, op wat we in wezen zijn."
​
K.G. Dürckheim
EXPO ANDRE NAVEZ - JAAK HILLEN
23/09 > 31/10/2018
NAPELSSTRAAT 36, 2000 ANTWERPEN
​
ANDRE NAVEZ - Een universum van stilte
Harmonie, sereniteit en gevoeligheid zijn sleutelwoorden in het werk van André Navez. De minimalistische soberheid in de opbouw van zijn doeken getuigt van zijn uitzonderlijke beheersing van de compositie. Vlak en lijn, licht en schaduw, glad en ruw, alles is complementair in de harmonie van dit plastisch spel. In zijn speurtocht naar de essentie trekt hij door de geoxideerde landschappen van de materie op zoek naar sereniteit en innerlijke stilte.
Het subtiele kleurgebruik, de delicate rijkdom aan nuances in tint en materie versterken de drang tot contemplatie. Uit de abstractie distilleert André Navez een weldadige rust, een universum van stilte.
André Navez leeft op het ritme van zijn doeken. In zijn atelier, zijn labo is hij de alchemist die kleurvelden bezaait met minuscule stofdeeltjes en zachte dégradés langs de breuklijnen van zijn doek creëert. In de diepe snijdingen laat hij kolkende stromen ontstaan door het water dat als een wonderbaarlijke ontwikkelaar inwerkt op de materie. Hij vangt het licht in de fluwelige materie van zijn doeken zoals hij de blik vangt van de kijker, hem vasthoudt en dwingt het schilderij af te tasten met het oog, als een zachte streling van het bindweefsel in de oneindige vibratie van de materie.
Odo Vanmeenen
​
JAAK HILLEN - Processen in hout
Het laatste jaar stond het thema ‘processen in hout’ in mijn werk centraal, in tegenstelling met vroeger waar het materiaal ‘steen’ een centralere plaats innam. Mijn werkwijze is materiaal georiënteerd. In die zin zijn thema’s en concepten niet altijd het uitgangspunt wat niet wegneemt dat deze zich ook vertolken. Het werken in hout is proces georiënteerd, waarbij het werk in steen vaak ten dienste stond aan het monumentale.
Het thema ‘processen in hout’, wat ik verder wil vervolgen vertolkt zich op verschillende manieren.
- Er ontstaat steeds een zoektocht naar de grens tussen materiaal en vorm, naar het ogenblik waar het materiaal geen materiaal meer is maar waar het op punt staat een beeld te worden. Motieven[1] spreken zich de ene keer meer, de andere keer minder uit, soms op een monumentale wijze gecombineerd met speelse ingrepen, soms meer speels.
- In hout worden de processen uit het verleden zichtbaar gemaakt en zelfs nog verder gezet via splijten, zagen, branden. Hierbij worden de grenzen van het materiaal uitgetest zodat het op van zich uit begint te spreken. Dit is een proces van vernietigen en opbouwen waaruit nieuwe beelden geboren worden. Het is een bewegelijk proces dat heen en weer pendelt tussen tegenstellingen.
- ‘Motieven’ worden op de achtergrond gehouden. Toch treden ze op als teruggehouden monumentale vormen die slechts het hoogst noodzakelijke zichtbaar uitspreken daarbij emotie terughoudend. Eerder komen tijdsloze thema’s aan bod waar de mens met de grenzen van zijn bestaan geconfronteerd wordt.
- Processen in hout spiegelen processen bij de maker waarbij hij met zijn eigen bestaan geconfronteerd wordt, vooral met de reden van zijn bestaan, maar ook met zijn wordingsgang, zijn strijd, zijn bevindingen en ideeën. ‘Processen in hout’ spiegelen menselijke processen die tegelijkertijd scheppende processen zijn maar evengoed dode fysieke processen als psychische als hoog individuele processen.
Ook al is mijn werk sterk materiaal georiënteerd, toch maakt het een verbinding met het menselijke. Het lijkt door verschillende gebieden te schrijden tijdens het wordingsproces totdat de kunstenaar uiteindelijk zichzelf ontmoet, als mens. Dat streven speelt altijd op de achtergrond. In die zin leent dit thema en deze werkwijze zich uitstekend als onderzoeksbasis voor het onderzoeksthema ‘processen in de kunst’.Er wordt een weg afgelegd tussen datgene wat zich ‘buiten hem’ bevindt en ‘hijzelf’ om datgene dat hem uit de buitenwereld tegemoet komt in getransformeerde vorm weer terug te geven. Dit proces speelt zich zo vaak af totdat het gevormde relevantie begint te verkrijgen. Dat is het ogenblik waarop de tijd rijp is om de producten de samenleving in te sturen waar ze verder kunnen werken.
[1] in de zin van Willy Baumeister
EXPO Y.T. HUANG - GUUS JOOSS
22/04 > 29/06/2018
NAPELSSTRAAT 36, 2000 ANTWERPEN
​
Y.T. HUANG
Y.T. Huang werd geboren in Taiwan, maar leeft reeds meer dan 40 jaar in Brussel. In zijn oeuvre slaat hij bruggen tussen west en oost. Hij genoot oorspronkelijk een opleiding als architect, en dit is ook te merken in zijn recentste werken, waar meer architecturale elementen in opduiken. Ze doorbreken het beeld en geven het een extra ruimtelijkheid.
​
​
​
​
​
​
​
GUUS JOOSS
Ik werk graag in Italiaans marmer omdat het zulk mooi materiaal is en er zo veel mee mogelijk is. Het werken is al een plezier, de mooie kristalstructuur, de chips die in het rondvliegen. Het regelmatige ritme van m'n slag brengt mij in een meditatieve stemming waardoor ik helemaal geconcentreerd ben op wat er onder mijn handen ontstaat.
Ik doe dat het liefst in Italië, in de streek bij Carrara, waar het marmer gevonden wordt en waar alle expertise wat betreft steenbewerking voorhanden is.
Mijn vormen gaan over beweging. Ik zoek naar een thema, een bepaalde draaiing of glooiing en werk dat uit door alles wat overtollig is of wat in tegenspraak is met dat thema te verwijderen. Ik streef dus ook naar eenduidigheid. Een vorm mag ook best gecompliceerd zijn en vanuit elk aanzicht anders, maar het moet toch een geheel zijn.
Ik hoor nogal eens dat mijn vormen doen denken aan muziek of ook dans.
Ik werk zowel in taille direct als ook naar vooropgezet plan: de laatste jaren steeds meer aan de hand van een heel klein gipsmodel dat ik gebruik als aanvang. Als het onderweg iets anders wordt dan is dat ook goed.
EXPO IVO HERWIJN - PHILIPPE GOUWY
21/01 > 18/03/2018
NAPELSSTRAAT 36, 2000 ANTWERPEN
​​
Vernissage met muzikale performance van Jan Cherlet
(bekijk 2 filmpjes: Experiment II / Amores III - John Cage)
​
IVO HERWIJN
Beeldhouwer, schilder en fotograaf Ivo Herwijn vindt zijn inspiratie in de parken van Antwerpen. Vooral bomen fascineren hem: ze worden gekenmerkt door een eenvoudige structuur, die in al zijn efficiëntie niet eens opvalt. Mochten ze echter technisch niet zo perfect geschapen zijn, dan zou hun groeiproces zich ook niet op een zo organische en natuurlijke wijze kunnen voltrekken. Helaas zijn deze vorsten van de natuur sterfelijk: hun rottingsproces is onafwendbaar. Die onafwendbaarheid zit de kunstenaar dwars...
Daar ligt de kern van zijn artistiek streven: werken creëren die even eenvoudig lijken als de scheppingen van de natuur zelf, maar die de tijd kunnen trotseren. Gewapend met polyester en buizen neemt Herwijn deze uitdaging aan. Hij wil in zijn beelden de ziel van de bomen in één beweging weergeven en hij beperkt zich daarbij tot de essentie: het eigenlijke lichaam, de stam. Onder invloed van de seizoenen, die alle hun eigen kleuren en kleurschakeringen hebben, heeft de kunstenaar zijn aanvankelijke voorkeur voor blauw en zwart uitgebreid tot een gevarieerder palet.
Aangezien de hoofdkleur van een boom één enkele kleur is, is dat ook zo in zijn schilderijen. Daarnaast gebruikt hij verschillende schakeringen van die kleur. Zo brengt de schilder laag na laag op zijn doek aan met als uiteindelijk doel en resultaat de structuur van de bomen weer te geven.
De werken van Ivo Herwijn gedijen perfect binnenskamers; in open lucht worden ze een logisch onderdeel van het universum. Zowel zijn monumentale en kleinere beelden als zijn schilderijen getuigen van een technische perfectie en een eenvoud, in harmonie met elke omgeving.
Ivo Herwijn heeft zich intussen toegelegd op fotografie. Op de vernissage wordt een slideshow van zijn portretfoto's geprojecteerd. De begeleidende muziek bij de slideshow is van Jeroen Baeken (SonoSilento) en Tikki Massala.
​
PHILIPPE GOUWY
Philippe Gouwy ontvelt en ontleedt tot in de kern de met zorg uitgekozen bomen, tot het natuurlijke materiaal waarmee de architect-bouwer aan het werk gaat. Hij bouwt in de natuurlijke omgeving een habitat uit natuurlijke materialen, een huis waarin de mens op harmonieuze wijze geestelijk thuiskomt. Tegelijk geeft hij aan dode of stervende bomen een nieuw leven. Dit doet zijn kunst: (her)scheppen levende werelden vanuit een diep respect - zelfs liefde - voor zijn materiaal. Zijn werk is een ode aan de bomen.
Hij herhaalt de oude gebaren van de vroegere bouwmeesters als een bewustwordingsproces dat zich traag aan het oog ontvouwt. Hij plaatst de bouwelementen ritmisch naast elkaar zodat een ruimte ontstaat waarin het licht zijn ritmisch spel kan spelen en de wind hoorbaar ademt.Of hij stapelt ze op elkaar als een lichaam waardoor het loutere en gelouterde materiaal van de rand tot de binnenste kern de toeschouwer uitnodigt om samen te vallen.
Altijd stelt de kunstenaar zich kwetsbaar op door de binnenkant te tonen. Zoals de boom een rijk innerlijk leven vol mogelijkheden heeft dat de kunstenaar eerbiedig blootlegt, zo rekent hij erop dat de toeschouwer de uitnodiging aanvaardt. De kijker kan bewoner worden van de habitat die kan helen.
​
JAN CHERLET
Een reeks sculpturen van Philippe Gouwy zijn geïnspireerd op de semantron en de Afrikaanse spleettrom. Dit zijn instrumenten die gebruikt worden voor communicatie tussen de dorpen of als signaal. Jan Cherlet, percussionist en muzikale duizendpoot, brengt de kunstwerken tot leven in een muzikale performance. Hij laat hun klankkleuren horen en bouwt zo een unieke compositie, met de vibraties van het hout.
Bekijk hier twee opnames: GC_1 / GC_2 (zet achtergrond muziek af)
Jan is een echte muzikale duizendpoot. Als slagwerker, toetsenist, leerkracht, coördinator, arrangeur, componist, soundpainter en therapeut is hij actief in verschillende ensembles en organisaties: Bl!ndman, Arco Baleno, Triangeltrio, 4OnTheWay, DuoXXI, SAMW Tielt, UZ-Gent… Hij is leider van Ursa - minimal music band. Jan beschouwt muziek als een speeltuin en gaat zo geen enkele muzikale uitdaging uit de weg.
Zijn eerste muziekjaren bracht hij door in het stedelijk conservatorium van Brugge. Na zijn studies van Industrieel Ingenieur ging hij slagwerk studeren aan het Koninklijk Conservatorium te Brussel. Hij volgde er les bij Bart Quartier, Gert François en Bart Bouckaert. Hij volgde masterclasses bij o.a. Gordon Stout, Keiko Abe, Emmanuel Séjourné, Frank Tortillier,...