DUBBELEXPO

24/04>> 24/06/2022

ERIC DE NIE - GUUS JOOSS

Galerie Art Forum, Napelsstraat 36, 2000 Antwerpen

YAO TANG HUANG - GUUS JOOSS

ABS Hotel, Reyndersstraat 30, 2000 Antwerpen

​

ERIC DE NIE

​

Eric de Nie maakt gebruik van verf als materie. Hij brengt verf aan de randen van het doek. Door het doek vervolgens te kantelen ontstaan lijnstructuren en rasters. Kleurintensiteit en lijndikte zijn van veel factoren afhankelijk: de hoek waarmee het doek gekanteld wordt en de snelheid waarmee dat gebeurt, het soort verf dat wordt gebruikt, de dikte ervan, de mate van verdunning en ver-vegen van de verf. Binnen een spanningsveld van toeval en manipulatie, willekeur en ordening ontstaan zo ritmische structuren, vaak intens van kleur, die een ruimtelijke ervaring in de tijd lijken op te roepen.

​

GUUS JOOSS

Ik werk graag in Italiaans marmer omdat het zulk mooi materiaal is en er zo veel mee mogelijk is. Het werken is al een plezier, de mooie kristalstructuur, de chips die in het rondvliegen. Het regelmatige ritme van m'n slag brengt mij in een meditatieve stemming waardoor ik helemaal geconcentreerd ben op wat er onder mijn handen ontstaat.

Ik doe dat het liefst in Italië, in de streek bij Carrara, waar het marmer gevonden wordt en waar alle expertise wat betreft steenbewerking voorhanden is.

Mijn vormen gaan over beweging. Ik zoek naar een thema, een bepaalde draaiing of glooiing en werk dat uit door alles wat overtollig is of wat in tegenspraak is met dat thema te verwijderen. Ik streef dus ook naar eenduidigheid. Een vorm mag ook best gecompliceerd zijn en vanuit elk aanzicht anders, maar het moet toch een geheel zijn.

Ik hoor nogal eens dat mijn vormen doen denken aan muziek of ook dans.

Ik werk zowel in taille direct als ook naar vooropgezet plan: de laatste jaren steeds meer aan de hand van een heel klein gipsmodel dat ik gebruik als aanvang. Als het onderweg iets anders wordt dan is dat ook goed.

​

YAO TANG HUANG

​

Y.T. Huang werd geboren in Taiwan, maar leeft reeds meer dan 40 jaar in Brussel. In zijn oeuvre slaat hij bruggen tussen west en oost. Hij genoot oorspronkelijk een opleiding als architect, en dit is ook te merken in zijn recentste werken, waar meer architecturale elementen in opduiken. Ze doorbreken het vlakke beeld en geven het een extra ruimtelijkheid.

​

Over de reeks van 4 schilderijen in de kelder van het ABS Hotel schrijft hij:

THE DEATH OF FRANCISCO VAEZ the priest who was killed by the man he tried to save (a true story in the 17th century Spanish Formosa)

 

In 1636, Fr. Francisco Vaez was on his way to expand his missionary activity in the Pantao tribal area in Northern Formosa when he was ambushed and killed. His killer was from the Senar tribe and was the man he once helped to release from prison. The Spanish Catholic Church's obsession with expansion might have led to his death. Read more By 1636, the Senar tribe, one of the many indigenous Formosan tribes, was on good terms with the Dominican Missionaries in Tamsui and some of their children were baptised as Christians. The Pantao tribe,on the other side of the Tamsui River, was their longtime enemy. The affiliation with the Spaniards provided the Senars with protection and prestige. Upon learning that the missionaries were going to expand their activities in Pantao, the Senars planned their attack on the missionaries led by Fr. Vaez, the man most respected by them. Apart from building churches, the Dominican missionaries built hospitals and schools and the Senar tribesmen benefited from the mission. Conversion to Christianity was slow but steady. The Tamsui experience was considered a model of evangelisation success by the mission's head Fr. Esquivel, and was to be repeated in other areas of indigenous tribes. The deaths of Fr. Vaez and his successor Fr. Louis Muro put an end to it. Expansion of the Catholic mission had always been an obsession of the Church in the 17th century. The Formosan mission was a preparation for the Church's ultimate goal, evangelisation of Japan and China. While the lack of understanding of the natives may be blamed to Fr. Vaez's motive to go to the Pantao tribe, the pressure from the church to expand the evangelisation process can not be ruled out as another reason. Fr. Vaez was made to believe that a priest was needed by the Pantaos, which could well have been a plot engineered by the Pantaos. He was under the impression that he had the support of the Senars and thought that the timing was right to expand the mission to their enemy's territory, and that proved to be a fatal mistake. It was too soon. The discovery of Formosa and it's indigenous people by the Spaniards was purely accidental. It was due to a shipwreck. The decision to send missionaries to Formosa was a complicated one.It was not just a strategic choice due to its geographical location but a moral obligation by the Church and Crown of Spain. Evangelisation was the justification of armed conquest of Isla Hermosa. Fr. Francisco Vaez was Portuguese. He remained in Formosa for seven years until his death. The Spanish mission was expelled from Formosa after the Dutch defeated the Spanish garrison in Fort San Salvador (today’s Keelung) in1642. The Catholic missionary returned to Formosa in 1859 via the Philippines. Today the Catholic Church in Taiwan has 14 dioceses, and the first indigenous bishop (from the Tsou tribe) was appointed by Pope Francis in 2022. Dramatisation for paintings 1. 1582: Shipwreck/ Discovery of Formosa (and the indigenous people) 2. 1626: Justification of Conquest 3. 1632: Evangelisation of Senar/Supervision of Fr. Esquivel/Good deeds of Fr.Vaez 4. 1636: Plotting of Pantao/ Ambush by Senar/ Death of Fr. Vaez

EXPO: LOU DE VEL | Guest: Guus Jooss

01/04 >> 19/04/2022

Vernissage 31/03, van 16u tot 20u

ABS Hotel Reyndersstraat 30, 2000 Antwerpen

​

LOU DE VEL

​

‘Roofs’ & ‘Heads’ – Schilderijen van Lou de Vel

 

Sedert de laatste tentoonstelling van zijn werken in de galerie Art Forum, in 2008, werkte Lou de Vel verder aan zijn oeuvre dat balanceert op de grens van abstractie en figuratie. Zo maakte hij in het jaar 2012 een reeks schilderijen waarin de vlakken verwijzen naar de structuur van huisgevels en vooral van daken. Ze zijn doorgaans in grijze en blauwe tinten en veeleer klein van formaat. Door de grootheid van het onderwerp en de kleinheid van het doek ontstaat een interpellerende spanning, ver verwijderd van architectuurtekeningen. De reeks kreeg de titel ‘Roofs’ en werd nooit eerder publiek tentoongesteld.

 

In de zomer van 2021, op negentigjarige leeftijd, nam Lou de Vel zijn penselen weer ter hand. Het verlies van zijn partner inspireerde hem tot de reeks ‘Heads’. We zien op de kleine, vierkante werken een of meerdere ovalen of cirkels zonder gelaatsdetails. Ze zijn eenvoudig en ontdaan van overtolligheid. In elk werk werden een beperkt aantal kleuren gebruikt, maar samen vormen de werken een bonte mengeling. Nu eens zijn de hoofden klein, dan weer zijn ze groot of proberen ze zelfs uit de begrenzing van het schilderij te breken. De schilder verbaast ons door zich te herbronnen. Zowel zijn ‘wilde’ schriftuur als zijn klassiek geworden werken bestaande uit vlakken en rechte lijnen, hebben plaats gemaakt voor curves en circulaire vormen. En nog altijd wordt onze aandacht getrokken door het geraffineerde kleurengebruik.

EXPO: CHRISTIAN DE WULF | JAAK HILLEN

30/01>> 01/04/2022

Galerie Art Forum, Napelsstraat 36, 2000 Antwerpen

 

CHRISTIAN DE WULF

​

Christian studeerde voor grafisch ontwerper en psychotherapeut. Zijn kunstenaarsatelier is ook de plek van zijn therapiepraktijk.

Dit levert een kruisbestuiving die meteen ook de sleutel is tot het werk van Christian. Zijn doeken geven uitdrukking aan zijn bevindingen over de menselijke psyche. Ze geven de kijker de mogelijkheid om zijn eigen referentiekader en emoties te verkennen.

​

De stijl van Christian is sculpturaal en hij gebruikt zowel de 3de dimensie als kleur om te onderzoeken van wat het betekent om een ​​persoon in de samenleving te zijn. Sommige werken willen bijvoorbeeld laten zien wat er gebeurt als de wil van het individu voldoet aan de normatieve aspecten van de groep. Het vormgeven van deze dunne lijn is de uitdaging waar hij voor staat, het definiëren van deze grens in vele contexten.

​

Elk werk is een lyrische uitdrukking van de eigen ervaringen van de kunstenaar met een spanning (tussen mens en maatschappij) waarmee we allemaal worden geconfronteerd.

​

Christian heeft zijn werken tentoongesteld in solotentoonstellingen in Brussel en groepstentoonstellingen in Brussel, Parijs, Madrid, Keulen en in New York bij Sotheby's. Hij nam ook deel aan tal van kunstbeurzen, The Other Art Fair (Londen en New York), de Accessible Art Fair (Brussel), MvvO art fair (New York) en The Affordable Art Fair (Brussel).

​

JAAK HILLEN

​

De laatste jaren stond het thema ‘processen in hout’ in zijn werk centraal, in tegenstelling met vroeger waar het materiaal ‘steen’ een centralere plaats innam. Zijn werkwijze is materiaal georiënteerd. In die zin zijn thema’s en concepten niet altijd het uitgangspunt wat niet wegneemt dat deze zich ook vertolken. Het werken in hout is proces georiënteerd, waarbij het werk in steen vaak ten dienste stond aan het monumentale.

 

Het thema ‘processen in hout’, vertolkt zich op verschillende manieren.

- Er ontstaat steeds een zoektocht naar de grens tussen materiaal en vorm, naar het ogenblik waar het materiaal geen materiaal meer is maar waar het op punt staat een beeld te worden. Motieven[1]  spreken zich de ene keer meer, de andere keer minder uit, soms op een monumentale wijze gecombineerd met speelse ingrepen, soms meer speels.

- In hout worden de processen uit het verleden zichtbaar gemaakt en zelfs nog verder gezet via splijten, zagen, branden. Hierbij worden de grenzen van het materiaal uitgetest zodat het op van zich uit begint te spreken. Dit is een proces van vernietigen en opbouwen waaruit nieuwe beelden geboren worden. Het is een bewegelijk proces dat heen en weer pendelt tussen tegenstellingen.

- ‘Motieven’ worden op de achtergrond gehouden. Toch treden ze op als teruggehouden monumentale vormen die slechts het hoogst noodzakelijke zichtbaar uitspreken daarbij emotie terughoudend. Eerder komen tijdloze thema’s aan bod waar de mens met de grenzen van zijn bestaan geconfronteerd wordt.

- Processen in hout spiegelen processen bij de maker waarbij hij met zijn eigen bestaan geconfronteerd wordt, vooral met de reden van zijn bestaan, maar ook met zijn wordingsgang, zijn strijd, zijn bevindingen en ideeën. ‘Processen in hout’ spiegelen menselijke processen die tegelijkertijd scheppende processen zijn maar evengoed dode fysieke processen als psychische als hoog individuele processen.

 

Ook al is zijn werk sterk materiaal georiënteerd, toch maakt het een verbinding met het menselijke. Het lijkt door verschillende gebieden te schrijden tijdens het wordingsproces totdat de kunstenaar uiteindelijk zichzelf ontmoet, als mens. Dat streven speelt altijd op de achtergrond. In die zin leent dit thema en deze werkwijze zich uitstekend als onderzoeksbasis voor het onderzoeksthema ‘processen in de kunst’. Er wordt een weg afgelegd tussen datgene wat zich ‘buiten hem’ bevindt en ‘hijzelf’ om datgene dat hem uit de buitenwereld tegemoet komt in getransformeerde vorm weer terug te geven. Dit proces speelt zich zo vaak af totdat het gevormde relevantie begint te verkrijgen. Dat is het ogenblik waarop de tijd rijp is om de producten de samenleving in te sturen waar ze verder kunnen werken.

 

[1] in de zin van Willy Baumeister