Eric de Nie maakt gebruik van verf als materie. Hij brengt verf aan aan de randen van het doek. Door het doek vervolgens te kantelen ontstaan lijnstructuren en rasters. Kleurintensiteit en lijndikte zijn van veel factoren afhankelijk: de hoek waarmee het doek gekanteld wordt en de snelheid waarmee dat gebeurt, het soort verf dat wordt gebruikt, de dikte ervan, de mate van verdunning en ver-vegen van de verf. Binnen een spanningsveld van toeval en manipulatie, willekeur en ordening ontstaan zo ritmische structuren, vaak intens van kleur, die een ruimtelijke ervaring in de tijd lijken op te roepen.